Fara Opoczno

Proboszczowie parafii pw. św. Bartłomieja

Wojtan Jan (1997.08.24 – 2009.11.12 †) – probosz, kanonik, prałat, dziekan opoczyński, kapelan honorowy Jego Świątobliwości Ojca Świętego.
Urodzony 18 sierpnia 1943 r. w Chybicach Nowych. Święcenia kapłańskie przyjął 4 czerwca 1967 r. Pełnił posługę wikariusza w Jedlińsku, Solcu, Klimontowie, pw. Wszystkich Świętych w Starachowicach, pw. św. Jana w Radomiu. Następnie był proboszczem i budowniczym kościoła pw. św. Brata Alberta w Starachowicach.
Imieniny 24 czerwca.
Zmarł śmiercią tragiczną 12 listopada 2009 r., o godz. 11⁰⁰. W miejscowości Wieniawa koło Przysuchy od samochodu jadącego z przeciwnego pasa ruchu oddzieliła się naczepa, która uderzyła czołowo w samochód kierowany przez Księdza. Poniósł śmierć na miejscu.

Zając Adam (1991 - 1997) - kanonik, dr, dziekan opoczyński⁽⁵⁾.

PIOTR JAROSZEK
Posługa w Opocznie: 1954.12.06–1990.09.18
Data i miejsce urodzenia: 1905.07.12, Jedlnia
Rodzice: Ignacy i Józefa z d. Rojek
Młodość: Ukończył Szkołę Powszechną w Jedlni, 6 klas Gimnazjum Realnego w Radomiu, Gimnazjum Kurii Diecezjalnej w Sandomierzu. Świadectwo dojrzałości uzyskał 20.05.1926. W latach 1926–1930 był alumnem WSD w Sandomierzu. Święcenia diakonatu przyjął 7.12.1930, święcenia kapłańskie 14.12.1930 z rąk bpa W. Jasińskiego.
Posługa kapłańska: Był wikariuszem w par. Sienno (15.12.1930), Skarżysko–Kamienna (20.02.1933), Iłża (19.10.1935). We wrześniu 1939 powołany do służby kapelana WP. Aresztowany przez Niemców 9.11.1939 i ponownie 5.06.1940. Przetrzymywany w więzieniach w Starachowicach, Radomiu i Skarżysku–Kamiennej (do 15.07.1940), a następnie w obozach koncentracyjnych w Oranienburgu (do 14.12.1940) i Dachau. Wolność odzyskał 29.04.1945 po oswobodzeniu obozu przez wojska amerykańskie. Do kraju wrócił 3.11.1945, ale nie przyjął nominacji na zastępcę wikariusza w Gródku. 30.01.1946 uzyskał zgodę biskupa na wyjazd na Ziemie Zachodnie. Pracował jako proboszcz par. św. Rodziny we Wrocławiu–Sępolnie (1946–1954). Zaangażował się w ruch „księży patriotów”. Dzięki poparciu władz państwowych został proboszczem parafii w Opocznie i dziekanem dekanatu opoczyńskiego (6.12.1954). Zmarł 18.09.1990 w Opocznie. Pogrzeb odbył się 22.09.1990 w Opocznie.

W latach pięćdziesiątych w związku z przynależnością do ruchu „księży patriotów” (OKK przy ZBOWiD) otrzymał wysokie odznaczenia państwowe. Po 1959 r. działał w KK Caritas i utrzymywał kontakty w PAX–em.
Był wizytatorem szkół licealnych i podstawowych w dekanacie opoczyńskim, skrzyneckim i żarnowskim (8.01.1957).
Otrzymał godność kanonika honorowego kapituły katedralnej (1952).

[Stanaszek Bogdan, Nowakowski Ryszard, Słownik biograficzny księży diecezji sandomierskiej XIX i XX w., t. 2, Sandomierz 2015.]

(Zob. foto nagrobka: [1])

STEFAN GOLIŃSKI
Posługa w Opocznie: 1952.11.13–1954.12.03 [administrator]
Data i miejsce urodzenia: 1906.10.20, Grójec
Rodzice: Stanisław i Władysława z d. Sikorska
Młodość: Uczył się w Szkole Powszechnej w Grójcu, Gimnazjum Koedukacyjnym w Grójcu (1922–1926). 22.06.1926 uzyskał świadectwo ukończenia VI klasy. W latach 1929–1934 był alumnem Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Święcenia diakonatu przyjął 26.11.1933, kapłańskie 29.06.1934 z rąk bpa W. Jasińskiego.
Posługa kapłańska: Był wikariuszem w par. Lipsko (16.07.1934), Odrzywół, Kowala (16.07.1936), Ostrowiec Świętokrzyski NSJ (17.06.1942), Opoczno (13.07.1946) i administratorem tej parafii (13.11.1952). Proboszcz par. w Mninie (4.12.1954), wicedziekan dekanatu radoszyckiego (24.03.1966), proboszcz w Koprzywnicy i dziekan dekanatu koprzywnickiego (11.07.1973).
Był deputatem do spraw gospodarczych Seminarium Duchownego w Sandomierzu (16.09.1974).
Przeszedł na emeryturę (20.07.1990) pozostając jako rezydent w Koprzywnicy. Zmarł 9.09.2001 w Koprzywnicy. Pochowany na miejscowym cmentarzu.

W Mninie wybudował kościół. W Koprzywnicy wybudował dzwonnicę i odnowił kościół. Zbudował kaplicę w Postronnej (1980–1990). Był kanonikiem honorowym kapituły katedralnej w Sandomierzu (24.01.1976).

[Stanaszek Bogdan, Nowakowski Ryszard, Słownik biograficzny księży diecezji sandomierskiej XIX i XX w., t. 1, Sandomierz 2014.]

WŁADYSŁAW GĄSIOROWSKI
Posługa w Opocznie: 1933.11.18–1954.09.06
Data i miejsce urodzenia: 1878.11.01, Wąwolnica
Rodzice: Franciszek i Karolina z d. Surzycka
Młodość: Uczył się w Szkole Powszechnej w Wąwolnicy i Lublinie, Progimnazjum w Sandomierzu (1889–1894). Uzyskał świadectwo dojrzałości (4.06.1894). W latach 1895–1901 był alumnem Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Święcenia diakonatu przyjął 22.02.1902, a kapłańskie 24.02.1902 z rąk bpa T. Kulińskiego.
Posługa kapłańska: Był wikariuszem już jako subdiakon w par. Góry Wysokie (3.09.1901), Bielinach Opatowskich (15.12.1902). Od 1904 do 1908 studiował w Akademii Duchownej w Petersburgu. Otrzymał stopień kandydata teologii (30.05.1908). Wikariusz w Końskich (13.08.1908).
Profesor i ojciec duchowny Seminarium Duchownego w Sandomierzu (13.07.1908). Wykładał teologię dogmatyczną, historię filozofii, socjologię, introdukcję ogólną do Pisma Świętego, teologię ascetyczno–moralną, uczył języka hebrajskiego. Był tytularnym proboszczem w Łukawie (26.01.1911), Bardzie (16.06.1913).
Podczas I wojny światowej duszpasterzował w Sulisławicach.
Został proboszczem w Szewnej (23.01.1919), z czym wiązał się wyjazd z Sandomierza (zwolniony z funkcji profesora seminarium).
18.11.1933 został proboszczem w Opocznie i dziekanem dekanatu opoczyńskiego. Pełnił funkcję cenzora do oceny książek o treści religijnej (13.01.1917), członka Rady do administracji dóbr kościelnych (26.09.1918), członka Komisji a Vilgantia (26.09.1918), egzaminatora prosynodalnego (26.09.1918), wizytatora nauki religii w dekanacie zawichojskim (26.07.1927), deputata do spraw gospodarczych Seminarium Duchownego w Sandomierzu (21.11.1932). Władze komunistyczne uznawały go za wrogo usposobionego i żądały usunięcia ze stanowiska proboszcza. Zmarł 6.09.1954 w Opocznie. Został pochowany na miejscowym cmentarzu.

W Łukawie i Szewnej przeprowadził gruntowny remont świątyni. W Opocznie wbudował kościół. W Szewnej zbudował Dom Katolicki.
W 1928 wydał książkę Historia filozofii, pomyślaną jako podręcznik dla studentów seminariów duchownych.
Był kanonikiem honorowym (27.04.1915), a następnie gremialnym (1917) kapituły katedralnej w Sandomierzu, prałatem – archidiakonem (2.03.1932).

[Stanaszek Bogdan, Nowakowski Ryszard, Słownik biograficzny księży diecezji sandomierskiej XIX i XX w., t. 1, Sandomierz 2014.]

Starzomski Walenty (1917)

Radomski Mieczysław (1914 - ) - proboszcz i dziekan opoczyński⁽⁴⁾.

JAN DĄBROWSKI
Posługa w Opocznie: 1904.05.30–1913.10.28
Data i miejsce urodzenia: 1848.10.18, Iłża
Rodzice: Jacek i Magdalena z d. Solska
Młodość: Ukończył w 1862 Szkołę Elementarną w Iłży. W latach 1862–1866 uczył się w Szkole Powiatowej Pedagogicznej w Sandomierzu, a w latach 1866–1867 w Gimnazjum w Radomiu. W latach 1868–1872 był alumnem Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Święcenia diakonatu przyjął 15.06.1872, a święcenia kapłańskie 29.06.1872 z rąk bpa J. Juszyńskiego.
Posługa kapłańska: Jako wikariusz pracował w parafiach: katedralna w Sandomierzu (18.07.1872), w Radomiu (16.04.1874), Kunowie (31.02.1877), św. Marcina w Opatowie (15.02.1877). Proboszcz w parafiach: Szczyglice (3.09.1884), Odechów (1.09.1888), Opoczno (30.05.1904), Błotnica (29.10.1913). Dziekan dekanatu opoczyńskiego (6.09.1904). Zmarł nagle na zawał serca 16.04.1917 w Błotnicy. Pochowany na cmentarzu w Błotnicy.

Kanonik kapituły kolegiackiej w Opatowie (11.11.1915). Szambelan Jego Świątobliwości.

[Stanaszek Bogdan, Nowakowski Ryszard, Słownik biograficzny księży diecezji sandomierskiej XIX i XX w., t. 1, Sandomierz 2014.]

Poniżej zdjęcia grobu ks. Jan Dąbrowskiego na cmentarzu w Błotnicy. Zdjęcia zostały zrobione 2.04.2006 r.
Grób na cmentarzu w Błotnicy
Płyta nagrobna na cmentarzu w Błotnicy
Tablica w prezbiterium kościoła w Błotnicy

Ruciński Stanisław (1895 - 1904) - prepozyt i dziekan opoczyński, kanonik kolegiaty opoczyńskiej. W 1904 r. przeszedł na proboszcza do Sienna, gdzie zmarł⁽¹⁾⁽⁴⁾.

JÓZEF KĘDZIERSKI
Posługa w Opocznie: 1882.04.26–1895.01.03
Data i miejsce urodzenia: 1838.03.04, Pradka k. Olkusza
Rodzice:
Młodość: Uczył się w domu rodzinnym. Ukończył Szkołę Powiatową w Sandomierzu (1854). Alumn Seminarium Duchownego w Sandomierzu (1854–1859). W latach 1859–1861 przebywał w domu rodzinnym ze względu na przeszkodę wieku do święceń. Był nauczycielem religii w Zajezierzu. Święcenia diakonatu przyjął 1.02.1860, kapłańskie 16.03.1861 w Sandomierzu z rąk bpa J. Juszyńskiego.
Posługa kapłańska: Była wikariuszem par. Skaryszew (1.07.1861), katedry w Sandomierzu (23.08.1861), sekretarzem kapituły sandomierskiej (1862–1865), podkustoszem katedry (1862), urzędnikiem Stanu Cywilnego parafii w Sandomierzu (1863), prokuratorem księży wikariuszy przy katedrze w Sandomierzu (1864), członkiem Rady Opiekuńczej Powiatu Sandomierskiego (1866). Został administratorem parafii Staszów (24.06.1867 ), administratorem par. Wiązownica (20.11.1876), proboszczem parafii Opoczno (26.04.1882) i dziekanem dekanatu opoczyńskiego Zmarł 3.01.1895 w Opocznie i tu został pochowany.

Jako wikariusz katedry brał udział w manifestacjach patriotycznych. Władze carskie podejrzewały go o sprzyjanie powstaniu.

[Stanaszek Bogdan, Nowakowski Ryszard, Słownik biograficzny księży diecezji sandomierskiej XIX i XX w., t. 2, Sandomierz 2015.]

(Zob. foto nagrobka: [1] [2])

FRANCISZEK BRZOZOWSKI
Posługa w Opocznie: 1877.08.08 – 1882.05.27
Data i miejsce urodzenia: 1820.04.03, Staszów
Rodzice: Tomasz i Franciszka z d. Szablewska
Młodość: Ojciec był burmistrzem Staszowa. Był bratem ks. Juliana Brzozowskiego. W latach 1827–1832 uczył się w Szkole Elementarnej w Staszowie. We 09.1932 rozpoczął naukę w Szkole Obwodowej w Sandomierzu. W 1835 r. przeniósł się do Szkoły Obwodowej w Pińczowie, a w 1837 r. do Gimnazjum Gubernialnego w Kielcach, gdzie w 1840 r. ukończył VI klasę. We 09.1840 wstąpił do Seminarium Duchownego w Sandomierzu. 11.06.1844 przyjął święcenia diakonatu, a 2.03.1845 święcenia kapłańskie z rąk bpa J. J. Goldtmanna.
Posługa kapłańska: Jako neoprezbiter został wikariuszem katedry w Sandomierzu i pracował przy niej do 1849 r. Od 1846 także podkustosz katedry. Od 20.03.1849 administrator par. Policzno. W 1850 został proboszczem we Wsoli. W latach 1860–1868 dziekan dekanatu radomskiego. Był także honorowym członkiem Szpitala św. Kazimierza w Radomiu. Następnie proboszcz par. w Żarnowie (1.12.1873), w Opocznie (8.08.1877) i równocześnie dziekan dekanatu opoczyńskiego. Na naleganie rządu odsunięty od probostwa i dziekanii. Został proboszczem w Wiązownicy (28.05.1882), potem w Ciepielowie (12.08.1884). Zmarł 27.05.1897 w Ciepielowie.

W 08.1863 interweniował na rzecz duchownych uwięzionych przez rosyjskie władze wojskowe w więzieniu w Radomiu pod zarzutem popierania powstania.
9.12.1861 został kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej w Sandomierzu. W 08.1863 interweniował na rzecz duchownych uwięzionych przez rosyjskie władze wojskowe w więzieniu w Radomiu pod zarzutem popierania powstania.
9.12.1861 został kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej w Sandomierzu.

[Stanaszek Bogdan, Nowakowski Ryszard, Słownik biograficzny księży diecezji sandomierskiej XIX i XX w., t. 1, Sandomierz 2014.]

FRANCISZEK ŁUBIEŃSKI
Posługa w Opocznie: 1873–1877
Data i miejsce urodzenia: 1817.09.17, Huta Szklana w Opoczyńskiem
Rodzice: Walenty i Marianna z d. Packacka
Młodość: Pochodził ze stanu szlacheckiego. Uczył się w szkołach w Radomiu i Sandomierzu (1834–1839). Alumn Seminarium Duchownego w Sandomierzu (1839–1844). Święcenia kapłańskie przyjął 21.07.1844 z rąk bpa J. J. Goldtmanna.

Posługa kapłańska: Był wikariuszem w par. Janowiec (1844–1847), administratorem par. Bukówno (1847–1855), proboszczem par. Chotcza (1855–1873), wicedziekanem dekanatu soleckiego (1861–1866), prefektem w Seminarium Nauczycielskim w Solcu nad Wisłą (1867–1873), dziekanem dekanatu soleckiego (1866–1867). Następnie proboszcz w par. Opoczno (1873–1877) i Żarnów (1877–1896). Zmarł 25.06.1896 w Żarnowie.

[Stanaszek Bogdan, Nowakowski Ryszard, Słownik biograficzny księży diecezji sandomierskiej XIX i XX w., t. 2, Sandomierz 2015.]

Jopkiewicz (1862) - dziekan opoczyński⁽¹⁾.

ANDRZEJ HEJNIK
Posługa w Opocznie: 1873 [administrator]
Data i miejsce urodzenia: 1812.11.29, Opoczno
Rodzice: Józef i Marianna z d. Cieżyńska
Młodość: W 1836 ukończył Szkołę Elementarną w Opocznie. W latach 1826–1827 uczył się w Szkole Obwodowej w Wąchocku. W latach 1827–1831 w Szkole Wojewódzkiej oo. Pijarów w Piotrkowie Trybunalskim. Od 1832 do 1835 był alumnem Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Święcenia diakonatu przyjął 10.12.1835, a kapłańskie 21.12.1835 w Lublinie z rąk bpa A. Wojakowskiego, sufragana lubelskiego.
Posługa kapłańska: Pracował jako wikariusz w par. Nieznamierowice (1836–1837), św. Jana w Radomiu (1837–1843).
Proboszcz w par. Białaczów (1843–1894). Przejściowo administrował parafiami Petrykozy (1853), Opoczno (1873) i pełnił obowiązki dziekana opoczyńskiego. Był egzaminatorem dekanatu koneckiego. Zmarł 1.02.1894 w Białaczowie.

[Stanaszek Bogdan, Nowakowski Ryszard, Słownik biograficzny księży diecezji sandomierskiej XIX i XX w., t. 2, Sandomierz 2015.]

WOJCIECH DRĄŻKIEWICZ
Posługa w Opocznie: 1854.05.31–1873.09.21
Data i miejsce urodzenia: 1818.04.23
Rodzice:
Młodość: Uczył się w Gimnazjum w Kielcach. W latach 1836–1840 alumn Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Święcenia kapłańskie 20.10.1840. Posługa kapłańska: Był wikariuszem i prefektem w Opocznie (1840–1854). Proboszcz parafii Opoczno (31.05.1854). Wicedziekan (1862) i dziekan (1863) dekanatu opoczyńskiego. Zmarł 21.09.1873 w Opocznie i tu pochowany.

Kanonik honorowy kapituły katedralnej w Sandomierzu (1862).

[Stanaszek Bogdan, Nowakowski Ryszard, Słownik biograficzny księży diecezji sandomierskiej XIX i XX w., t. 1, Sandomierz 2014.]
(Zob. foto nagrobka: [1] [2])

JÓZEF KALASANTY JANICKI
Posługa w Opocznie: 1835–1844
Data i miejsce urodzenia: 1804.03.19, Szydłów
Rodzice: Kajetan i Franciszka z d. Kurowska
Młodość: W 1821 ukończył szkoły w Radomiu. Wstąpił do zakonu pijarów w Łukowie (17.09.1821). Na Uniwersytecie Warszawskim uzyskał stopień magistra filozofii (1827). Święcenia kapłańskie przyjął 26.12.1827.
Posługa kapłańska: Nauczał w szkołach warszawskich. W 1831 był kapelanem wojsk polskich. W latach 1832–1835 został proboszczem parafii Potworów i wicedziekanem dekanatu jedlińskiego. Pełnił także obowiązki dziekana radomskiego. Następnie był proboszczem parafii Opoczno (1835–1844). W 1844 mianowany sędzią surogatem w Konsystorzu Biskupim w Sandomierzu. Był oficjałem bpa J. J. Goldtmanna. Następnie proboszczem par. Iłża i dziekanem w Iłży (1859–1863), Wąchock (1868–1883). Po śmierci bpa Juszyńskiego wybrany przez Kapitułę Katedralną w Sandomierzu administratorem diecezji (1880–1883). Wydał odezwę do duchowieństwa, w której dał wyraz uległości wobec cara (22.01.1881). Zmarł 3.11.1883 w Wąchocku i tam został pochowany.

Podczas powstania styczniowego władze rosyjskie nałożyły na niego, jako prałata kapituły, kontrybucję 100 rubli na pokrycie sumy zabranej przez powstańców z kasy miejskiej Sandomierza.
W 1836 został kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej w Płocku. W 1844 mianowany kanonikiem Kapituły Katedralnej w Sandomierzu, w 1846 prałatem, w 1851 archidiakonem, w 1859 dziekanem.

[Stanaszek Bogdan, Nowakowski Ryszard, Słownik biograficzny księży diecezji sandomierskiej XIX i XX w., t. 2, Sandomierz 2015.]

Tomaszewski Jan Nepomucen (1826 - 1845) - proboszcz i dziekan opoczyński⁽¹⁾⁽³⁾. Urodził się w 1775 r. Zmarł 28 września 1845 r. Pochowany na cmentarzu parafialnym św. Marii Magdaleny w Opocznie.
(Zob. foto nagrobka: [1])

Siekierski Jan (1796) - dziekan opoczyński⁽¹⁾.

FELIKS LASSOTA
Posługa w Opocznie: 1797–1824
Data i miejsce urodzenia: 1758, Skierniewice
Rodzice:
Młodość: Uczył się w Rawie Mazowieckiej, Kaliszu i Poznaniu. W 1783 ukończył Seminarium Duchowne w Łowiczu i przyjął święcenia kapłańskie.
Posługa kapłańska: Był proboszczem parafii Opoczno 1797–1824. Zmarł w Opocznie w 1824.
[Stanaszek Bogdan, Nowakowski Ryszard, Słownik biograficzny księży diecezji sandomierskiej XIX i XX w., t. 2, Sandomierz 2015.]

Mansjonarz, prepozyt kościoła Św. Ducha, preb. Corp. Chti, vicedziekan, potem dziekan i prepozyt opoczyński. Za niego w dniu 20 maja 1797 r. zgorzał dom plebański, piętrowy, w dolnej kondygnacji modrzewiowy, w górnej sosnowy⁽¹⁾⁽³⁾.

Kościński Jan Piotr (1738 - 1793) - prepozyt ec. phils Op. Jego staraniem naprawiony został kościół, ale budynki plebańskie nadal wymagały restauracji. Odbudował (noviter exstructura) kaplicę Świętej Trójcy. Kaplica ta, położona blisko kościoła, ufundowana była przez starostę opoczyńskiego Stanisława Przerębskiego. Przed odbudową była ona opustoszała (deserta). W czasie jego probostwa, w 1760 r., przeprowadzona była wizytacja parafii ⁽¹⁾⁽²⁾.

Sulima Pęgowski Maciej Antoni (- 1738) - prepozyt i oficjał opoczyński⁽¹⁾⁽²⁾.

Kozerawski Stanisław (1725 - 1729) - oficjał opoczyński, pleban szpitala⁽¹⁾.

Biliński Maciej (1702) scholastyk i oficjał wolborski, prepozyt opoczyński⁽¹⁾.

Chrząstowski Zygmunt (1690) - proboszcz Skrzynna i Opoczna⁽¹⁾.

Lasotowicz Mateusz (1684) - prepozyt opoczyński⁽¹⁾.

Krzyżanowski Jan (1661) - prepozyt i oficjał opoczyński⁽¹⁾.

Liwski Jan Albert (1622) - prepozyt, wystawił piętrową plebanię dla proboszcza i mansjonarzy. Na pomniku w kaplicy napis głosi, że był synem Jana Liwskiego i Reginy Żelanki z Kłoda. Był oficjałem i dziekanem opoczyńskim. Umarł z 1645 r.⁽¹⁾

Kunicki Wacław - kanonik łowicki, proboszcz opoczyński⁽⁶⁾).

Wołucki Michał (1578) - herbu Rawicz, proboszcz opoczyński⁽⁷⁾.

Gotard ze Smogorzowa (1521)⁽¹⁾

Mikołaj z Zawichostu był proboszczem w czasie, gdy z polecenia arcybiskupa gnieźnieńskiego Jana Łaskiego była spisywana księga beneficjów archidiecezji gnieźnieńskiej. Spis powstawał w latach 1511 - 1523. Wg spisu proboszcz utrzymywał 2 wikarych, nauczyciela i dzwonnika, który jednoczeńnie był zakrystianinem⁽²⁾.

Literatura:

¹Wiśniewski Jan, Dekanat Opoczyński, Radom 1913, s. 127-128.

²Guldon Zenon, Muszyńska Jadwiga, Powstanie i dzieje miasta w okresie przedrozbiorowym (do 1795 r.), [w:] Opoczno. Studia i szkice z dziejów miasta, pod red. Meduckiej Marty, Kielce 2003, s. 31-82.

³Piątkowski Sebastian, Opoczno w dobie Księstwa Warszawskiego i królestwa Polskiego (1809-1864), [w:] Opoczno. Studia i szkice z dziejów miasta, pod red. Meduckiej Marty, Kielce 2003, s. 83-108.

⁴Piątkowski Sebastian, Opoczno w okresie niewoli narodowej (1865-1914), [w:] Opoczno. Studia i szkice z dziejów miasta, pod red. Meduckiej Marty, Kielce 2003, s. 109-134.

⁵Rocznik Diecezji Radomskiej 2007, Radom 2007.

⁽⁶⁾W. H. Gawarecki, Pamiątki historyczne Łowicza, Warszawa 1844, s. 46. Zobacz pod linkiem Pamiątki historyczne Łowicza.
Informacja uzyskana od Pana Jan Wołuckiego. Dziękujemy.

⁽⁷⁾Wymieniony przez Bartosza Paprockiego w dziele pt. „Gniazdo cnoty zkąd herby rycerstwa sławnego Królestwa Polskiego [...] początek swoy maią”". Tam też portret. Strona z "Gniazda cnoty (...)" dostępna pod linkiem Gniazdo cnoty. Wspomina go również w swym herbarzu Kacper Niesiecki przy rodzinie Wołuckich: „Michał proboszcz Opoczyński, kapłan uczony i przykładny”. Zobacz link: Herbarz polski.
Informacja uzyskana od Pana Jan Wołuckiego. Dziękujemy.